JO13-2JM: “WORKING ON A DREAM”

Het is ongeveer mei, de teams worden aan de leiders medegedeeld
Juni ’23 Het is juni, de teamindelingen zijn via de website bekend gemaakt.
Juli ’23 Het voetbalseizoen 2023/2024 kan beginnen alhoewel het seizoen 2022/2023 pas net is afgelopen.

Augustus ’23 De zomervakantie is bezig en iedereen is fijn met vakantie. Ondertussen begint het bij mij alweer te kriebelen om te mogen beginnen. (of zou dit een voorbode zijn voor wat gaat komen) Dit seizoen en ik toebedeeld aan MVC’19 JO13-2JM (voor de oudere onder ons, dat waren de D-tjes van vroeger) De spelers zijn 12 jaar. Hele mooie leeftijd om mee te werken. Mijn gevoel zegt dat het wel eens een leuk jaar kan gaan worden met de JO13-2JM. Een leuke diverse en gretige groep waar ik deel van uit mag gaan maken.

Halverwege augustus beginnen de trainingen. Alle trainers en Leiders (Frank Seelen, Ralph Schroeder, Jo Vaessen, maarten Brummans en ikzelf (Jim Lenders) zijn er op de eerste training aanwezig om met iedereen kennis te maken. De opkomst is prima op trainingsavonden en wedstrijddagen.De eerste 2 wedstrijden werden beide afgelast door de tegenstander vanwege een te kort aan spelers bij de tegenstander. Dan maar 1 zaterdag, onder tropische omstandigheden, een uurtje lekker trainen.

De eerste echte wedstrijd mochten we gelijk al aan de bak. IVO JO13-1 uit Velden was de tegenstander. Een van de titelkandidaten, we speelden een uitwedstrijd op sportpark Theo Lommen. Wie die goede man is laat ik even in het midden. Iedereen had er veel zin, de warming up ging goed en de wedstrijd eigenlijk ook. Er werd met een 1-4 overwinning van het veld gestapt de eerste 3 punten waren een feit.

De tweede wedstrijd weer een uitwedstrijd nu uit in Arcen bekend van de bierbrouwerij en de kasteeltuinen. Echter even geen bier maar een nieuwe wedstrijd die begint bij 0-0. Echter ging deze wedstrijd ons gemakkelijker af dan de eerste wedstrijd. De uitslag spreekt voor zich 1-11 voor de Britse jongens en meiden.

2 dagen later mochten we weer aan de bak , op een maandagavond in de schemering, tegen de meiden en jongens van Wittenhorst en nu ook alweer een uitduel. Dit keer was Horst het strijdtoneel, niet zoals wel vaker in Horst op kunstgras maar op echt natuurgras langs de ruïne, op een bijveld waar we zowat een halve marathon hebben afgelegd om op dat veld te komen. Afijn. Deze wedstrijd kwam wat moeizaam op gang. De meiden en jongens van MVC lieten zich desondanks niet de kaas van het brood eten en scoorde, mede door mooie doelpunten, 5x. Wittenhorst scoorde niet en zo won de Maasbreese ploeg met 0-5. 9 uit 3 een verrassend goed begin van het nieuwe seizoen. Ook kunnen we mededelen dat Rik Linssen ons ook wil ondersteunen als kaderlid. Rik keept bij de JO19-2.

De volgende tegenstander was SC Irene JO13-3 uit Tegelen aan de overkant van de maas. Vandaag was onze eerste thuiswedstrijd EN wat voor een, een heuse topper, beide geen punt verloren, alleen Irene had 1 wedstrijd meer gespeeld dan MVC’19 JO13 2JM. Bij een overwinning zou de droom steeds dichterbij komen. De spanning was bij iedereen merkbaar. Zelfs bij de leiders en trainers, die wel koelbloedig, rustig en bekwaam het team toespraken met moed en wat tactische tips. Toen de wedstrijd. Het eerste kansje was voor MVC’19 hierna deelde Irene wat speldenprikjes uit. Eerste helft bleef in evenwicht 0-0.

Na de thee ging MVC gelijk in de aanval en de eerste beste kans was meteen raak 1-0 voor MVC’19. WAT EEN FEEST 1-0 TEGEN DE KOPLOPER! “Nu de voorsprong vasthouden” werd er geroepen. Irene probeerde de 1-1 te scoren maar door goed keeperswerk bleef het bij 1-0 voor MVC’19. Het bleef lang spannend. Na een uur voetballen floot scheidsrechter Jan voor de laatste keer en was het feest. Wat een sensatie MVC’19 wint met 1-0 van SC Irene. De JO13-2JM staat met 1 wedstrijd minder dan concurrent Irene alleen aan kop met 12 uit 4. De droom komt steeds dichterbij.

De voorlaatste wedstrijd alweer was weer een thuisduel, nu kwam Sparta’18 uit het dorp van Toverland oftewel Sevenum op bezoek. “oh dat wordt een makkie” werd er al geroepen. De trainers zouden de trainers niet zijn om ook deze wedstrijd serieus te nemen. Dus iedereen werd goed op scherp gezet om zo de tegenstander niet te onderschatten. “Vandaag weer met 120% inzet, passie en strijd de wedstrijd ingaan” werd er vooraf tegen de jongens en meiden gezegd met de wedstrijdbespreking.

Nu de wedstrijd. Deze was nog geen minuut bezig of het stond al 1-0 voor MVC’19. Mooier konden we eigenlijk niet beginnen. Echter, de score liep al zo snel op waardoor we de wedstrijd al binnen 15 minuten beslisten. In deze 15 minuten werden er ook hele mooie aanvallen opgezet en mooie doelpunten gescoord. Het laatste kwartier kakte het spel in en werd er nauwelijks meer gescoord en werden we lakser en liepen we uit de organisatie.

In de rust even de puntjes op de I gezet en gezegd dat we niet voor eigen succes moeten gaan en iemand anders een doelpunt moeten gunnen, taken moeten uitvoeren en in de organisatie moeten blijven voetballen. Afijn, ga er maar aanstaan met een 6-0 ruststand. De tweede helft konden we eigenlijk schriftelijk afdoen. Sparta’18 werkte wel heel hard, dat moet gezegd worden, maar konden geen potten breken en zijn nauwelijks bij het doel geweest. MVC’19 JO13-2 JM geloofde het eigenlijk wel en scoorde na rust “maar” 4x en hadden zelfs, als we wat beter met de kansen waren omgesprongen, wel veel vaker kunnen scoren. Uiteindelijk werd het 10-0. Na deze eclatante overwinning staat MVC’19 los van Irene met 15 uit 5, ongeslagen dus. Met nog 1 duel te spelen hebben we, tegen BEVO in Beringe, aan 1 puntje genoeg om de droom daadwerkelijk uit te laten komen. “ We shall see”

Het is zaterdag 14 oktober 2023. De wedstrijd van de waarheid. Gaat het dan echt gebeuren? De afgelopen 2 trainingen is er prima getraind. Het is kwart voor 10 als sommige spelers al op het sportcomplex van MVC’19 arriveren. De spanning is zichtbaar. Het is klokslag 10.00.uur , we kunnen vertrekken. Iedereen stapte in de auto om richting Beringe te rijden. Daar aangekomen moesten we even wachten op de beheerder, die zich, vanwege de kermis verslapen had. Eindelijk na een positieve speech en een tactische strijdplan werd de opstelling bekend gemaakt. Bij de warming up kon je merken dat er een gezonde spanning over het team hing. Gaan we toch kampioen worden? Er werd goed warm gelopen.

Nu de wedstrijd. Het was druk langs de lijn met toegestroomde toeschouwers uit Maasbree. MVC’19 ging gelijk in de aanval maar het duurde even voordat het eerste doelpunt te noteren viel. Na dit eerste doelpunt was het ijs gelijk gebroken en kon MVC’19 eigenlijk al snel de score uitbreiden. BEVO kon hier eigenlijk niks tegenover zetten. Dat is dus een heel groot compliment voor het hele team. Zelf op zoek naar een doelpunt , kansen creëren en geen kansen weggeven. Eigenlijk was de wedstrijd in de eerste helft al gespeeld. Onder de rust werd er nog van het team verwacht dat de focus en concentratie vast gehouden werd. Om niet onnodig een paar tegendoelpunten tegen te krijgen en zelf er nog een aantal keer te scoren. Afijn. Uiteindelijk werd de uitslag 1-8 voor de JO13-2JM talenten.

Het feest kon uiteindelijk los barsten. Met de kampioensschaal en 3 flessen kinderchampagne werd er feest gevierd op het veld. Zelfs met een wave werden de supporters bedankt. In het kleedlokaal ging het feestje verder. Onder luide muziek sprong iedereen in tenue onder de douche. Nadat iedereen zich fris gewassen heeft en voorzien was van ranja ging de terugreis naar Bree beginnen. Het hele team en staf had zich inmiddels in kampioensshirt gehesen.

Eenmaal in Bree aangekomen ging het hele team 1 voor 1 op de foto met de schaal. Waarna we op een platte kar door Bree werden gereden. Eenmaal aangekomen bij MVC’19 ging het feestje in de kantine nog verder. Het team kreeg een schaal snacks en een glaasje drinken. Ook werd er een teamfoto gemaakt en stond het team samen schouder aan schouder bij “ WE ARE THE CHAMPIONS”. Hoe mooi kan het zijn en hoe ontroerend dit ook voor sommige was. Een droom is werkelijkheid geworden!

Hoe mooi is dit voor het hele team, om samen een kampioenschap te vieren. Meiden en jongens dit hebben jullie dik en dubbel verdiend. Een pluim , een grote buiging en een applaus voor Lenn, Giel, Lei, Cas Tessa, Mees, Anouk, Noud, Lars, Yusef, Tristan, Suus, Wes, Mans, Ahmed, Thijs en Mats. Een kei leuk team en gelukkig mag ik er deel van uitmaken. Ook met Ralph, Rik, Jo en Frank.

Nu op naar fase 2,
Jim Lenders.