MVC’19 JO13-3 – Heythuysen JO13-1 (0 – 8)

Heythuysen kon vandaag tegen ons kampioen worden. Voorwaarde was dat ze moesten winnen, daarmee zouden ze onbereikbaar zijn voor de nummer 2. Gegeven onze positie op de ranglijst, nummer 5, was dat een reële verwachting. Wij namen ons voor om het Heythuysen zo moeilijk als mogelijk te maken en bedachten het plan om ons in te graven door het middenveld te versterken en op de counter te gaan spelen. Maar al voor aanvang van de wedstrijd moesten we onze ambitie bijstellen omdat Valence afwezig was en wij maar met 11 spelers aan de wedstrijd konden beginnen. Snel werd de D4 om hulp gevraagd om tenminste 1 wisselspeler te hebben.

Omdat de D4 nog niet klaar was met hun eigen wedstrijd kon dat pas vanaf de 2e helft. Tot overmaat van pech blesseerde Lasse zich in een duel met de spits van Heythuysen. Met een van pijn vertrokken gezicht verliet hij met een slap hangende arm het veld. Wij hoopten nog dat hij terug zou komen en moesten terugvallen op Mylo die de plaats van Lasse in nam. Heythuysen maakte optimaal gebruik van het feit dat wij nog maar met 10 spelers waren en scoorde snel achter elkaar een paar doelpunten. Vlak voor rust kwamen 2 spelers van D4 waaronder Mike Holten (keeper) om ons te helpen, maar het kwaad was al geschied. Heythuysen was in de winning mood, alles lukte bij hun, wij werden helemaal terug gedrongen tot in ons eigen doelgebied waar we nauwelijks nog uit kwamen. Bij de rust was het 0-4 voor Heythuysen.

De spelers van Heythuysen kwamen tijdens de rust sportief informeren hoe het met Lasse ging, maar die liep, intussen gedoucht, met een van pijn vertrokken gezicht van het sportpark. In de 2e helft was het spelbeeld niet anders wat ook geldt voor het aantal doelpunten wat zij maakten. Bij het eindsignaal was de stand 0-8 en barstte het kampioensfeest los. Vuurwerk, champagne, een vreugdedans en joelende Heytse toeschouwers liepen feestend over het veld. Onze wedstrijd eindigde met een domper toen wij later ’s middags een app van Lasse ontvingen waarop hij met zijn arm in het gips te zien was. Zijn arm was dus toch gebroken, maar hij kon er gelukkig weer een beetje mee (glim)lachen. Zo eindigde de 1e competitie helft voor ons met een krak, voor Heytse met een knal. Lasse, veel beterschap en wat het voetbal betreft, tot volgend jaar.

Auteur: Erik Maassen